е збир од митови и легенди на старите Грци опфаќајќи ги нивните богови и херои, природата на светот и потеклото и значајноста на нивниот култ и нивните обичаии и обреди. Сите овие нешта биле дел од религијата на стара Грција. Денешните научници со своите основи ги темелат и ги проучуваат митовите во обид да откријат повеќе за религиозните и политичките институции во стара Грција, целокупната цивилизација и да ја разберат природата на самото создавање на митот.
Олимп (грч. Ὄλυμπος, Olympos), е планина во Грција на која, според грчката митологија, живеат боговите. Олимп е најголема планина во Грција, висока е 2917м, а се наоѓа во Тесалија. Во грчката митологија, Олимп е дом на дванаесетте богови: Зевс, Хера, Посејдон, Арес, Хермес, Хефес, Афродита, Атина, Аполон и Артемида, кои отсекогаш живееле на Олимп. Богови никогаш немало повеќе од дванаесет, но се менувале како на пример: Деметра, Дионис, Хад и Персефона. Кога Геа ги родила Титаните, биле користени грчките планини како престоли затоа што биле огромни, а само Хронос седел на Олимп. Грците сметале дека на влезот на Олимп биле големите врати од облаци. Палатата била изградена од Титаните и Киклопите, а 10 уметничките работи ги исковал Хефес. Одаите на Зевс и Хера биле на јужниот крај на Олимп и оттаму можеле да гледаат на Атина, Теба, Спарта, Коринт и Микена. На северната страна која гледала према Македонија, се наоѓала кујна, простории за гозба, оружарница и работилница. Во средината живееле останатите богови. Постоеле и други простории за преостанатите божества, исто така и зоолошки градини, каде боговите ги чувале своите свети животни. Внатре во Олимп боговите живееле, спиеле, суделе, а се хранеле со амброзија и нектар, додека Аполон ги забавувал свирејќи на лира.
Планина Олимп, Грција. Навистина изгледа чудесно зарем не?
Најстарите познати старогрчки книжевни извори се епските песни Илијада и Одисеја, кои главно се фокусирани на настаните околу Тројанската војна. Двете поеми од Хесиод, Теогонија и Дела и денови раскажуваат за настанувањето на светот, наследството на божествените владетели, потеклото на човекот и неговите проблеми. Исто така до денеска се зачувани и митови кои произлегуваат од Хомеровите химни, кои се поврзани со митови по поразот на постарите богови, и станувањето на Зевс како врховен Бог. Изворите за старогрчката митологија се пренесувале од колено на колено, главно по усмен пат.
Главните извори за деталите од старогрчката митологија се обезбедуваат од археологијата, односно со пронаоѓањето на голем број на декоративни артефакти. Пронајдените геометриски дизајни од керамика, кои потекнуваат од VIII век п.н.е. даваат сцени од тројанскиот период, како и авантурите на Херкул. Една од најосновните карактеристики на старогрчката митологија е нејзиниот политеизам, односно постоењето на многу богови. Друга карактеристика за боговите е антропоморфната претстава за боговите, односно старите Грци своите богови ги претставувале во човечки вид, со човечки особености и карактеристики.
No comments:
Post a Comment